Recensie: Lize Spit’s ‘Ik ben er niet’ – Dompel je onder in deze meeslepende roman

De roman “Lize Spit Ik Ben Er Niet” is een boek dat in 2020 is uitgekomen en is geschreven door de Vlaamse schrijfster Lize Spit. Het is haar tweede roman, na het succesvolle debuut “Het Smelt”. Het boek vertelt het verhaal van de jonge vrouw Eva, die kampt met een posttraumatische stressstoornis als gevolg van een verkrachting. Eva verhuist naar een afgelegen huisje in de Ardennen om tot rust te komen en haar trauma te verwerken. In deze recensie gaan we dieper in op de belangrijkste thema’s van het boek en de schrijfstijl van Lize Spit.

Het verhaal

Het boek begint met een brief van Eva aan haar ex-vriend Pim. Eva vertelt hem dat ze is verhuisd naar een huisje in de Ardennen en dat ze daar tot rust hoopt te komen. Vervolgens worden we als lezer meegenomen in de gedachten en ervaringen van Eva. Ze probeert haar trauma te verwerken door middel van therapie, maar het lijkt alsof de herinneringen aan de verkrachting haar steeds blijven achtervolgen. Ze heeft veel last van flashbacks en paniekaanvallen, en het lijkt alsof haar omgeving hier maar weinig begrip voor heeft.

Eva maakt in de Ardennen kennis met haar buren, een gezin met twee kinderen. Ze voelt zich aangetrokken tot de man des huizes, die een timmerman blijkt te zijn. Het lijkt alsof ze zich aan hem vastklampt als een rots in de branding. Tegelijkertijd kampt ze echter ook met gevoelens van afkeer en angst tegenover mannen in het algemeen. Dit maakt het voor haar erg lastig om met haar trauma om te gaan.

Eva wordt ook geconfronteerd met haar verleden door middel van de terugkerende herinneringen aan haar verkrachting. Spit beschrijft deze herinneringen op een indringende, soms zelfs rauwe wijze. Hierdoor wordt de lezer gedwongen om net als Eva de traumatische gebeurtenis keer op keer te herbeleven. De schrijfster lijkt hiermee te willen benadrukken hoeveel impact een verkrachting kan hebben op het leven van een vrouw.

De schrijfstijl

Lize Spit heeft een bijzondere schrijfstijl die zowel poëtisch als rauw kan zijn. Ze gebruikt veel beeldspraak en metaforen om gevoelens en ervaringen te beschrijven. Zo schrijft ze bijvoorbeeld over een villa die “pronte meisjeskontjes trekt met haar ogen” en over het feit dat Eva zich “als een vis op het droge voelt” binnen haar nieuwe omgeving. Deze beeldspraak geeft het boek een intense, soms zelfs beklemmende sfeer.

Ook het perspectief dat Spit gebruikt, draagt bij aan deze sfeer. Het grootste deel van het boek wordt verteld vanuit het perspectief van Eva. Hierdoor maak je als lezer heel dichtbij mee hoe het is om te leven met een posttraumatische stressstoornis. Spit gebruikt regelmatig stream of consciousness-achtige passages waarin de gedachten van Eva als een wervelwind door elkaar heen razen. Dit geeft een beeld van de chaos in haar hoofd en zorgt ervoor dat je als lezer bijna net zo overweldigd raakt als Eva zelf.

Daarnaast wisselt Spit af en toe van perspectief, bijvoorbeeld naar de buren van Eva of naar haar ex-vriend Pim. Dit zorgt voor afwisseling en maakt het verhaal completer, maar het is wel even wennen omdat je als lezer zo dicht op de huid van Eva zit.

Thema’s

De belangrijkste thema’s van “Lize Spit Ik Ben Er Niet” zijn trauma, verwerking en vertrouwen. Eva probeert in het boek haar trauma te verwerken, maar dat blijkt een ontzettend lastig proces te zijn. Spit beschrijft op een geloofwaardige manier hoe het is om te leven met een posttraumatische stressstoornis. Zo zijn er bijvoorbeeld passages waarin Eva nauwelijks in staat is om te functioneren door de paniek die haar overvalt. Dit maakt indruk op de lezer en geeft een beeld van de immense impact die een traumatische gebeurtenis kan hebben op iemands leven.

Het thema vertrouwen is ook op verschillende manieren verweven in het boek. Eva heeft weinig vertrouwen meer in mannen na wat haar is overkomen. Dit maakt het lastig voor haar om contact te leggen met de mannen in haar omgeving, zelfs wanneer ze haar willen helpen. Daarnaast moet ze ook leren om weer vertrouwen te krijgen in haar eigen lichaam. Na de verkrachting voelt ze zich vies en beschadigd, en het kost haar moeite om deze gevoelens te overwinnen.

FAQs:

1. Is “Lize Spit Ik Ben Er Niet” geschikt voor mensen met een gevoelige maag?

Het boek bevat expliciete beschrijvingen van verkrachting en geweld, dus het kan voor sommige lezers te heftig zijn. Houd hier dus rekening mee als je het boek wil lezen.

2. Is dit boek vergelijkbaar met “Het Smelt”, de debuutroman van Lize Spit?

Hoewel de schrijfstijl van Spit in beide boeken herkenbaar is, zijn de onderwerpen heel verschillend. “Het Smelt” gaat over een groep vrienden die opgroeien in een Vlaams dorpje, terwijl “Lize Spit Ik Ben Er Niet” gaat over een vrouw die kampt met een trauma in de Ardennen. Als je “Het Smelt” goed vond, betekent dat niet per se dat je ook het tweede boek van Spit goed vindt.

3. Kan ik dit boek ook lezen als man?

Hoewel de hoofdpersoon van het boek een vrouw is, zijn de thema’s die worden aangesneden universeel. Het boek gaat over traumaverwerking en het verwerken van geweld en kan daarom voor zowel mannen als vrouwen interessant zijn.

4. Is het einde van het boek bevredigend?

Dat is een persoonlijke kwestie. Het einde is open en laat ruimte voor interpretatie. Sommige lezers zullen het einde van het boek bevredigend vinden, terwijl anderen het jammer zullen vinden dat er niet meer duidelijkheid wordt verschaft. Het is aan de lezer om hier zijn eigen mening over te vormen.

5. Zijn er elementen in het boek die als trigger kunnen dienen?

Het boek gaat over een verkrachting en kan daardoor als trigger dienen voor mensen die zelf geweld hebben meegemaakt. Houd hier dus rekening mee als je het boek wil lezen. Daarnaast komen er ook andere mentale gezondheidsproblemen zoals PTSS aan bod. Als je hier zelf ervaring mee hebt, kan het boek moeilijk te lezen zijn.

Lize Spit is een van de meest bekende schrijvers in België. Haar debuutroman ‘Het Smelt’ was een groot succes en werd in 2016 genomineerd voor de Libris Literatuurprijs. Onlangs bracht ze haar tweede roman ‘Ik ben er niet’ uit, die veel aandacht krijgt van zowel critici als lezers. In deze recensie bekijken we deze nieuwe roman van Lize Spit, en geven we een samenvattende beoordeling van de kritieken die zijn verschenen.

Samenvatting van het boek

‘Ik ben er niet’ gaat over Stefanie, een jonge vrouw die naar een afgelegen Spaans dorp verhuist om haar traumatische verleden achter zich te laten en opnieuw te beginnen. Ze hoopt hier rust en eenzaamheid te vinden om haar leven op de rails te krijgen. Maar als een mysterieuze man genaamd Victor opduikt, verdwijnt deze rust. Victor komt haar leven binnen en lijkt een onverwachte vriend te worden, die haar helpt om meer te genieten van het leven, in het bijzonder de prachtige omgeving rondom het dorp.

Maar Stefanie’s geluk is kortstondig, en al snel komen de demonen weer terug. Haar verleden blijkt moeilijker te vergeten dan ze dacht, en al snel vervaagt de realiteit, waardoor ze niet meer weet wat er echt gebeurt, en wat slechts in haar hoofd bestaat.

Recensie van de NRC

De NRC heeft een overwegend positieve recensie geschreven over ‘Ik ben er niet’. De recensent spreekt over de ‘sterke vertelstem en meesterlijke beeldvorming’ van Lize Spit, die wederom in dit boek naar voren komen. Het taalgebruik wordt omschreven als ‘filosofisch’ en ‘poëtisch’ en de setting van het boek wordt als ‘oogverblindend’ beschreven.

De recensent heeft echter ook kritiek op het boek. Het verhaal zou volgens hem soms traag verlopen, en er is weinig ontwikkeling in het personage van Stefanie. Ook wordt de plot en het einde van het verhaal als ‘meerduidig’ omschreven, wat als een minpunt kan worden gezien.

Andere recensies

Ook andere recensies van ‘Ik ben er niet’ hebben zowel positieve als negatieve kritiek. Zo schrijft De Standaard dat het boek ‘zonder twijfel’ het lezen waard is, en noemt het ‘bedwelmend’ en ‘intens’. Zij vinden dat Lize Spit opnieuw heeft laten zien dat ze een talentvolle auteur is.

NRC Handelsblad noemt het een ‘minder opwindend boek’ in vergelijking met ‘Het Smelt’. Ze schrijven dat het verhaal soms wat ‘zwaar op de hand’ kan zijn en dat Stefanie als personage weinig sympathie oproept. Wel waarderen ze de ‘gelaagdheid’ van het verhaal en de manier waarop Spit de thema’s trauma, rouw en verlangen heeft verweven in het verhaal.

De Volkskrant noemt het boek ‘zwartgallig en mooi’, met ‘poëtische zinnen’, maar vindt het verhaal soms ‘te gezocht’ en de plot ‘niet helemaal geslaagd’. Ook hier wordt het personage van Stefanie als ‘onuitstaanbaar’ beschreven.

FAQs

1. Is ‘Ik ben er niet’ een vervolg op ‘Het Smelt’?

Nee, ‘Ik ben er niet’ is geen vervolg op ‘Het Smelt’, maar een opzichzelfstaande roman.

2. Is het boek geschikt voor jongeren?

Hoewel het boek geen expliciete inhoud bevat, kan het thema van trauma en depressies enigszins heftig zijn voor jongere lezers.

3. Is dit boek een aanrader voor degene die ‘Het Smelt’ niet mooi vond?

Als je houdt van het werk van Lize Spit, is ‘Ik ben er niet’ zeker een aanrader. Maar als je niet overtuigd bent door haar debuutroman, is het misschien beter om dit boek over te slaan.

Conclusie

De meningen over ‘Ik ben er niet’ van Lize Spit zijn verschillend. De algemene kritiek is dat het verhaal soms traag en zwaar is, en dat het personage van Stefanie niet altijd even sympathiek overkomt. Aan de andere kant wordt het boek ook gewaardeerd om de filosofische diepgang en de poëtische zinnen. Over het algemeen kan het boek als een sterk psychologisch drama worden gezien, met een mooi geschetste omgeving en een duister verhaal. Als je houdt van Lize Spits schrijfstijl, is dit boek zeker het lezen waard.

“Ik ben er niet” is een intense, documentaire film over de zoektocht van regisseur Maurice de Bruijne naar zijn vermiste vriend Ger de Greef. De film, die onlangs werd uitgebracht, laat zien hoe de Bruijne en anderen in hun gemeenschap naar de verdwenen man zoeken en vervolgens worstelen met de complexe emoties die samenhangen met het verlies van hun geliefde vriend.

De film is niet alleen een persoonlijke zoektocht, maar ook een meditatie over verlies, vriendschap en menselijke veerkracht. Recensenten hebben de film geprezen vanwege zijn emotie, authenticiteit en het vermogen om belangrijke gesprekken over geestelijke gezondheid en gemeenschapszorg op gang te brengen.

In deze recensie bespreek ik de belangrijkste thema’s van de film, de sterke en zwakke punten van de regie en het camerawerk, en de manier waarop “Ik ben er niet” ons uitnodigt om na te denken over de maatschappelijke problemen waarmee onze samenleving te maken heeft.

Belangrijkste thema’s
“Ik ben er niet” gaat over een van de grootste angsten van ons allemaal: de plotselinge verdwijning van iemand van wie we houden. In dit geval gaat het om Ger de Greef, een man met een geschiedenis van geestelijke gezondheidsproblemen, die op een dag spoorloos verdwijnt. De film geeft een authentiek en gevoelig portret van het verdriet, de shock en de machteloosheid van degenen die hem zoeken en van degenen die hem liefhebben.

De film biedt ook een diepgaande blik op de complexiteit van geestelijke gezondheidsproblemen. Ger de Greef heeft een geschiedenis van depressie en suïcidale neigingen. De film toont hoe de omgeving van Ger probeert om zijn situatie te begrijpen en hoe de samenleving vaak niet in staat is om de juiste steun te bieden aan mensen met psychische problemen.

Een ander belangrijk thema is de rol van Gelre, de psychiatrische instelling waarvan Ger de Greef patiënt was. De film laat zien hoe onbereikbaar en ontoegankelijk deze instelling kan zijn voor de mensen die daar hulp zoeken en voor hun familie en vrienden. Dit roept belangrijke vragen op over de manier waarop onze samenleving omgaat met geestelijke gezondheidszorg en hoe we ervoor kunnen zorgen dat deze zorg toegankelijk en effectief is.

Sterke punten
Een van de meest opvallende aspecten van “Ik ben er niet” is de authenticiteit van de film. De Bruijne heeft een persoonlijke band met Ger de Greef en zijn zoektocht naar zijn vriend voelt oprecht en oprecht. De emoties van de personages voelen oprecht en de film slaagt erin om de complexiteit van de situatie op een zeer menselijke manier te portretteren.

Een ander sterk punt van de film is de cinematografie. De Bruijne maakt gebruik van een handheld-camera om de documentaire zeer dichtbij en persoonlijk te maken. De camera beweegt mee met de personages en creëert een gevoel van aanwezigheid dat de emotionele impact van de film versterkt.

Tot slot slaagt “Ik ben er niet” erin om belangrijke maatschappelijke problemen op indringende wijze te bespreken. De film nodigt het publiek uit om na te denken over hoe we psychische problemen behandelen en hoe we mensen die moeten omgaan met mentale gezondheid beter kunnen ondersteunen en helpen.

Zwakke punten
Hoewel “Ik ben er niet” indrukwekkend is in veel opzichten, heeft de film een paar zwakke punten. Een van de grootste uitdagingen is de lengte van de film. Met een duur van 2 uur en 20 minuten kan de film soms langdradig aanvoelen, vooral in de eerste helft van de film.

Daarnaast is de film op sommige momenten te introspectief en te weinig actiegericht, waardoor de aandacht van de kijker kan verslappen. Het gebrek aan een duidelijke dramatische verhaallijn kan ook een uitdaging vormen voor het publiek om betrokken te blijven.

Het einde van de film kan ook worden beschouwd als te abrupt, aangezien het ons zonder veel uitleg achterlaat. Het laat de kijkers achter met veel vragen over wat er is gebeurd en wat er sindsdien is gebeurd.

FAQs

Waar gaat “Ik ben er niet” over?
“Ik ben er niet” gaat over de zoektocht van regisseur Maurice de Bruijne naar zijn vermiste vriend Ger de Greef. De film volgt de emotionele reis van de vrienden en de gemeenschap die proberen uit te vinden waar Ger is en hoe ze hem kunnen helpen.

Hoe lang duurt de film?
De film heeft een duur van 2 uur en 20 minuten.

Is “Ik ben er niet” geschikt voor kinderen?
Vanwege de emotionele en soms schokkende inhoud is de film niet geschikt voor jonge kinderen. De film heeft een 16+ classificatie.

Waar kan ik “Ik ben er niet” bekijken?
“Ik ben er niet” is op dit moment in Nederland in geselecteerde filmtheaters te zien. De film is ook beschikbaar op verschillende streamingplatforms.

Wat zijn de sterke punten van “Ik ben er niet”?
Een van de belangrijkste sterke punten van de film is de authenticiteit. De emoties van de personages voelen oprecht en de film slaagt erin de complexiteit van de situatie op een zeer menselijke manier te portretteren. Het camerawerk is ook zeer goed gedaan, wat de emotionele impact van de film versterkt. Tot slot slaagt de film erin om belangrijke maatschappelijke problemen op indringende wijze te bespreken.

Wat zijn de zwakke punten van “Ik ben er niet”?
De duur van de film kan soms langdradig aanvoelen, vooral in de eerste helft van de film. Het gebrek aan een duidelijke dramatische verhaallijn kan ook een uitdaging vormen voor het publiek om betrokken te blijven. Het einde van de film kan worden beschouwd als te abrupt, omdat het ons zonder veel uitleg achterlaat. Het laat de kijkers achter met veel vragen over wat er is gebeurd en wat er sindsdien is gebeurd.

Wat is het doel van “Ik ben er niet”?
Het doel van de film is om een authentiek beeld te geven van wat het betekent om te zoeken naar een vermiste vriend en hoe deze zoektocht onze emotionele gezondheid kan beïnvloeden. Daarnaast wil de film belangrijke vragen oproepen over geestelijke gezondheid en de manier waarop onze samenleving omgaat met psychische problemen.

Conclusie
“Ik ben er niet” is een persoonlijke en meeslepende documentaire over verlies, vriendschap en geestelijke gezondheid. De film slaagt erin om belangrijke maatschappelijke problemen op indringende wijze te bespreken en ons uit te nodigen om na te denken over hoe we psychische problemen behandelen en hoe we mensen die moeten omgaan met mentale gezondheid beter kunnen ondersteunen en helpen. Hoewel de film soms langdradig aanvoelt en een gebrek aan een duidelijke dramatische verhaallijn heeft, blijft de emotionele authentiek van de film betoveren. Ik raad deze film aan aan iedereen die geïnteresseerd is in de menselijke ervaring en hoe we elkaar in tijden van crisis kunnen ondersteunen.